Naceu en Caldas de Reis, provincia de Pontevedra, o
10 de agosto de 1918. Tivo a profesión solemne en 1939 e ordenouse sacerdote o 20 de xuño de 1943. En 1946 consegue o diploma en biblioteconomía no Instituto Internacional da Casa de América de Madrid. En 1953 obtén o título de
doutor en Historia. Foi encargado da cátedra de Arte e Metodoloxía no Seminario Maior que a provincia de Santiago tiña no convento de San Francisco de Santiago, así como bibliotecario provincial. En 1958
forma parte da redacción do Arquivo Iberoamericano, polo que é trasladado a Madrid ao Colexio Cardenal Cisneros.
A súa obra escrita é fundamental para entender a historia da provincia.
Escribiu numerosos libros e colaborou con prensa relixiosa e segrar. Foi
un dos historiadores sobre o franciscanismo máis recoñecidos a nivel nacional durante a súa vida.
O seu fondo documental forma parte da Biblioteca Monumental, pero no seu catalogación mantense que pertenceu a el.