Naceu en Trasalva, provincia de Ourense, o
20 de decembro de 1916. Cursou humanidades no Colexio de Herbón foi a Santiago para entrar na orde, recibindo profesión solemne en 1937. Ordenouse sacerdote en 1940. Foi destinado a estudar na Universidade Central de Madrid, empezando a centrar os seus
estudos na filoloxía árabe, na que se converteu
nun dos máximos referentes españois. Formou parte do CSIC e en 1948 obtén o grado de doutor. Deu clases na Universidade Central de Madrid e posteriormente a cátedra de Lingua Árabe da Facultade de Filosofía e Letras da Universidade de Granada. En 1955 noméano
xefe da sección de Filosofía hispanomusulmana da Escola de Estudos árabes do CSIC. En 1959, o Ministerio de Educación desígnao
membro do patronato da Alhambra e do Palacio Carlos V de Granada.
Converteuse
nun dos máis importantes arabistas españois, converténdose os seus
traballos en filoloxía en referencia para as xeracións posteriores.
O seu fondo está situado na Biblioteca Provincial, formando un fondo separadamente.