Nacido o 25 de xaneiro de 1885 en Cudeiro (provincia de Ourense). Entrou na orde en 1899 e ordenouse sacerdote en 1908. Nos seus primeiros anos formou parte, como
vicedirector, do Eco Franciscano. En 1910 foi destinado a Tánger. Realizou unha importante labor de misionero sen esquecer a súa paixón polas letras, que cultivou nas
revístas Ciencia e Virtude e Progreso. Formou parte da creación
da revista Mauritania, sendo vicedirector. Faleceu en Tánger en 1949.
Foi un dos grandes escritores da provincia, aínda que en ocasións escribise baixo pseudónimo. Os seus libros forman parte
da Biblioteca Monumental, pero na súa catalogación especificouse no fondo ao que pertencían.